Okolice Hsipaw to jedno z dwoch miejsc w całej Birmie, w którym można wyjść na dwudniowy trekking bez konieczności starania się o rządowe pozwolenie. Na miejscu spodziewaliśmy się więc białych tłumów, ale jak się miało okazać – całkowicie niesłusznie. Nie inależy też myśleć, że tam akurat wolno biegać po górach, bo jest całkowicie spokojnie, wręcz przeciwnie. W lasach dalej siedzą partyzanci, a nie dalej jak dwa tygodnie przed naszym przyjazdem pod wioską w której zostalismy na noc doszło do strzelaniny miedzy wojskiem, a grupką antyrządowej rebelii.
Birma, Mandalay i okolice (cz. 2)
Wiele razy spotkaliśmy się z opinią, że Mandalay nie reprezentuje sobą nic szczególnego. W porównaniu jednak do innych miast tej części Azji naszym zdaniem wcale nie wypada najgorzej. To prawda, że jest zatłoczone, prawda, że jest brudne, ale braku klimatu na pewno nie można mu odmówić.
Birma (Myanma), Mandalay – czas w drogę !
Kiedy pierwszy raz jechaliśmy przez Indochiny w 2010 roku Birma wydawała się nam bardzo odległa – nie tyle geograficznie, co mentalnie. Mimo tego, że wówczas za wiele o tym państwie nie wiedzieliśmy to pamietam, że wydawała się w pewien sposób poza zasięgiem. Laos, Kambodża, Wietnam tak, ale Birma ? Coś tu nie grało, coś stwarzało barierę psychologiczną. Dzisiaj tych barier już nie ma i jesteśmy w państwie, którego wtedy się obawialiśmy. Pojawiły się za to inne bariery, znacznie bardziej namacalne – zezwolenia rzadowe.
Birma – przemyślenia przedpodróżne
No i stało się. Pora wyjazdu do Birmy przyszła znacznie szybciej niż można było się tego spodziewać. Czas zdaje się ulatywać nie wiadomo gdzie i kiedy. Wczoraj przecież był piątek, a dzisiaj mamy niedziele. Co do cholery stało się z sobotą ? Tyle chciało się zrobić, tyle było zaplanowane, a wyszło tak, że znowu trzeba to odłożyć na ”później”, aż w końcu ”później” robi się do tego stopnia ”teraz”, że po prostu trzeba działać. Nie inaczej jest w tej chwili. Gdyby tempo mojej pracy wyglądało tak przez ostatni tydzień, jak wyglądało dzisiaj to czuję, że Birma przyjechała by do mnie, a nie ja do niej. Pakowanie, kwestie wizowe, hotelowe, paszpartowe, autokarowe, związane ze studiami – okazało się, że wszystko da się zrobić w jeden krótki dzień. To co ja robiłem przez ostatni tydzień ?
Spotkanie z Arktyką cz. 3, Barentsburg, Svalbard
Barentsburg… cóż, może i wehikuł czasu nie istnieje, ale Rosjanom na pewno nie brakuje pomysłów jak ten czas zatrzymać. W Rosji widzieliśmy przeróżne obrazki, które świadczą niewątpliwie o tym, że ten kraj ma tendencje do zaginania czasoprzestrzeni. To co jednak zobaczyliśmy w Arktyce zagięło przede wszystkim nas. Panie i Panowie – dziś przeniesiemy się do Zwiazku Radzieckiego.
Spotkanie z Arktyką cz. 2, Wejście na lodowiec, Svalbard
Z wyjściem na lodowiec było trochę zamieszania. Początkowo mieliśmy ten dzień zarezerwoany na wyprawę na wschód Spitsbergenu, ale niestety pogoda pokrzyżowała nasze plany i organizator zaproponował nam wyjście na lodowiec. W pierwszej chwili myśleliśmy, że może nie udało zebrać się całej grupy i z oszczędności zaproponowali nam inne wyjście, bo przed naszym hotelem wszystko wskazywało na to że warunki pogodowe są świetne. Jak się miało okazać – jeżeli miejscowi mówią Ci, że do czegoś nie ma warunków to nie staraj się nawet dyskutować.
Spotkanie z Arktyką cz. 1 – Psie zaprzęgi, Svalbard
Lądowanie na Svalbardzie w środku zimy musi trochę przypominać lądowanie na księżycu. Kiedy zbliżaliśmy się do Longyearbyen kapitan samolotu zakomunikował, że ze względu na potężną zamieć śnieżną możemy mieć problem z podejściem. Takie słowa, czy się chce czy nie zostają w głowie do momentu aż maszyna nie złapie kołami gruntu. Z okna z jednej strony było widać morze, a z drugiej skutą lodem skorupę ziemi, która nie miała końca. Wszystko więc już na samym początku tej krótkiej wyprawy wskazywało na to, że znajdziemy to czego szukamy – surowy arktyczny klimat, gdzie natura narzuca ludziom swoje warunki i nigdy nie idzie na kompromis.
Madagaskar – w afrykańskiej krainie lemurów, baobabów, pięknych krajobrazów i niesamowitej ludności
Dzisiaj chciałabym przybliżyć Wam kraj położony u wybrzeży Afryki Południo-Wschodniej na czwartej co do wielkości wyspie na świecie – Madagaskar. Wyjazd był o tyle inny, że pojechałam tam w lipcu 2013 roku bez Sowy, sama z mamą, a że to Afryka, że dwie kobiety to obawy były spore.
Peru !
Peru to kawał terenu – pustynie na wybrzeżu, Andy w centrum, Titicaca na półudniowym – wschodzie, wilgotny las równikowy na północy….. 2 tygodnie na miejscu to zdecydowanie za mało czasu, żeby wszystko zobaczyć plus znaleźć jeszcze chwilę na bieżące blogowanie
ZAKONCZENIE KONKURSU NA BLOG ROKU 2013
Konkurs Blog Roku 2013 zakończył się dla nas o godzinie 12, kiedy to po podliczeniu wyników okazało się, że zajęliśmy 13 pozycję.